Eens in de zoveel tijd heb ik zo'n dag waarop het voelt alsof ik de hele wereld aankan. Dit zijn de redelijk zeldzame 'goede dagen'. Op zo'n dag spookt er van alles door mijn hoofd. 'Ben ik wel ziek of kan ik me er inderdaad gewoon overheen zetten?' 'Stel ik me de andere dagen aan?'
Het zijn niet mijn woorden, het zijn de woorden van artsen die me niet geloven of onwetende kennissen/vrienden. Ze blijven langer hangen dan ik zou willen. Ze laten me twijfelen aan mezelf, ook al weet ik dat het onzin is.
Helaas is dat niet zo, mijn lichaam werkt nou eenmaal niet zoals het zou moeten, dat blijkt wel uit de vele afwijkende bloeduitslagen e.d.
Het kan heel goed dat je mij gisteren nog vrolijk op mijn elektrische fiets door het dorp zag racen en ik vandaag een afspraak met je afzeg omdat ik me niet goed genoeg voel.
Ik kan je verzekeren dat ik minimaal een uur heb nagedacht hoe ik je kan laten weten dat het echt niet gaat lukken vandaag, ondanks dat ik het heel graag zou willen. Hoogstwaarschijnlijk heb ik ook mijn vader, moeder, zus of iemand anders ingeschakeld voor advies omdat ik het nog steeds moeilijk vind om af te moeten zeggen.
Het is namelijk niet te begrijpen, dat weet ik. Daarom wil ik bij deze ook vragen....
Wil je me geloven, ook al kan je me niet begrijpen?
'Beterschap meisje, we zien elkaar snel een andere keer. Jij kan er niks aan doen!' Dat deed me weer beseffen hoe ik bof met sommige mensen om me heen. Deze woorden zeggen 'Je hoeft je bij mij niet schuldig te voelen, je hoeft je niet te verdedigen. Ik geloof je.' En meer dan dat heb ik niet nodig. :-) Hierbij dan ook gelijk een dikke knuffel voor iedereen die aan mij zijde blijft, ondanks dat je er misschien geen bal van begrijpt en ik voor de 5e keer op rij een afspraak afzeg. Niet alleen de lieve mensen die ik in real life om mij heen heb, maar ook zeker de lieve dames en heren van de lotgenotengroep. Jullie maken alles voor mij zo veel makkelijker! 1000x dank! Liefs, Jorna Ps. Sommigen is het misschien al opgevallen dat ik al een tijdje niet meer blog over mijn liefdesleven. Dat klopt, twee maanden geleden hebben we besloten een punt te zetten achter onze relatie. |