Moe, uitgeput, gesloopt, nee total loss lig ik op bed. Mijn eerste (halve) stagedag na de zomervakantie zit er weer op. Ik keek er ontzettend naar uit; Al die nieuwe ondeugende, maar stiekem oh zo lieve kindjes weer een stapje dichter naar zelfstandigheid proberen te helpen. Een grote uitdaging, maar wel een hele leuke.
0 Reacties
In mijn vorige blog schreef ik al hoe mijn lichaam mijn zomerplannen al meerdere malen had omgegooid en ook nu leek dat weer het geval. Een week voor ik op vakantie zou gaan met mijn moeder werd ik ziek. Na een paar dagen verschrikkelijke buikpijn, geen eetlust, misselijk en algehele malaise trokken we de conclusie dat het wel van de antibioticakuur moest komen. In overleg met de arts toch besloten om ermee door te gaan, omdat het waarschijnlijk 'slechts' bijwerkingen waren. Hoe moest ik in deze toestand ooit de autorit en de rest van de vakantie overleven?
Normaliter wacht ik tot ik zin en inspiratie heb voor het schrijven van een nieuw blog. Ook al is het een heftig/niet zo happy blog, ik probeer het zo luchtig mogelijk te verwoorden en het af te sluiten met een positieve draai. Vandaag even niet. Vandaag heb ik geen inspiratie en eigenlijk ook niet zo veel zin om wat te schrijven, maar misschien is dat juist wel goed... Ook zulke dagen horen bij mijn leven.
|
This is me
Leuk dat je de moeite neemt om een kijkje te nemen op mijn blog! Archives
December 2017
|